នាងជាស្ត្រីខ្មែរដែលគោរពប្រពៃណីបានមិនប្រព្រឹត្តិមិនទុំមុនស្រគាលឡើយ បើនិយាយពីស្នេហារបស់នាងវិញគឺបរាជ័យនិងស្លាប់ទាំងខ្លួនដោយនាងមិនបានបង្ហាញអារម្មណ៍ពិតរបស់នាង ឱ្យម្តាយដឹងនាងស្រឡាញ់តែប៊ុនធឿនម្នាក់គត់ទោះបីគ្រួសាររបស់ប៊ុនធឿនធ្លាក់ខ្លនក្រដ៏ដោយ។ នាងគឺជាកូនស្តាប់ដំប៉ូន្មានរបស់ម្តាយមិនហ៊ានប្រឆាំងជាមួយម្តាយទោះបីម្តាយ ឱ្យរៀបការជាមួយមនុស្សដែលខ្លួនមិនបានស្រឡាញ់ក៏ដោយនាងគ្មានភាពក្លាយសម្រាប់ជ្រើសរើសក្នុងរឿងស្នេហា ហើយនាងគោរពប្រពៃណីបានល្អ។ ដោយតួអង្គទាំងពីរមានចំណុចដូចគ្នាផង និងមិនដូចគ្នាផងតើយើងគួរវាយតម្លៃបែបណា?

ករណីនេះយើងអាចវិភាគបានថា បើយើងយល់ថាទាវមានតម្លៃខ្ពស់ជាងនាងវិធាវីក៏ម្យ៉ាងដែរព្រោះជាងហ៊ានប្រឆាំងនិងទំនៀមទម្លាប់ “នំមិនធំជាងនាឡិ”។ តែបើថានាងវិធាវីប្រសើរជាងនាងទាវក៏សមស្របដែរព្រោះនាងបានរក្សាបាននូវ ប្រពៃណីល្អរបស់ជាតិ។ យើងយល់ថានាងវិធាវីពិតជាមានតម្លៃខ្ពស់ជាងទាវទាំងចរិយាសម្បត្តិនិងទាំងឧត្តមគតិ។

ឆ្លងតាមការប្រៀបធៀប និងវាយតម្លៃរួចមកយើងអាចវាយតម្លៃបានថា នាងវិធាវីពិតជាតួអង្គវិជ្ជមាន និងប្រសើរជាងទាវព្រោះនាងមានចរិយាល្អប្រពៃគោរពប្រពៃណីបានយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួនចំណែកឯទាវទោះបីមានស្មារតីរើបម្រះពីប្រពៃណីចាស់ក៏ដោយ តែក៏បានធ្វើឱ្យខូចប្រពៃណីល្អរបស់ខ្មែរផងដែរ ព្រះទាំងមិនបានគិតពិចារណាឱ្យបានល្អិតល្អន់មុន នឹងដោះស្រាយបញ្ហាសុខចិត្តធ្វើរឿងល្ងង់ខ្លៅដើម្បីបញ្ចប់ជីវិតរបស់ខ្លួនដោយសារតែមនុស្សប្រុស។ ដូចនេះក្នុងនាមយើងជានារីខ្មែរ គួរតែចូលរួមថែរក្សានូវប្រពៃណីទំនៀមទម្លាប់របស់ខ្មែរឱ្យបានល្អធ្វើខ្លួនឱ្យថ្លៃថ្នូរ ព្រមទាំងត្រូវមាននូវការគិតឱ្យបានខ្ពស់ក្នុងការសម្រេចចិត្តធ្វើអ្វីមួយ៕

អត្ថបទដោយ៖ លី សុផល

ការប្រៀបធៀប តួអង្គនាងទាវ ក្នុងរឿងទុំទាវ និងតួអង្គនាងវិធាវីក្នុងរឿងផ្កាស្រពោនភាគ១

ការប្រៀបធៀប តួអង្គនាងទាវ ក្នុងរឿងទុំទាវ និងតួអង្គនាងវិធាវីក្នុងរឿងផ្កាស្រពោនភាគ២