នៅក្នុងវិមានត្រកូលចនដ៏ធំស្កឹមស្កៃលាតសន្ធឹងកណ្ដាលទីក្រុងស៊េអូលប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូងដែលជាវិមានអភិជនលំដាប់លេខមួយប្រចាំប្រទេសកូរ៉េ អ្នកណាៗក៏ស្គាល់ច្បាស់ពីវិមាននិងម្ចាស់ វិមានរូបសង្ហារមានវ័យប្រហែល42ឆ្នាំងហើយតែសម្រស់ស្អាតមិនចេះចាស់សោះដូចកំលោះ18ទើបនឹងពេញវ័យតែគួរឱ្យស្ដាយអ្នកកំលោះបានរៀបការរួចហើយគេគឺ ចន ជុងហ្គុក ចំណែកភរិយារបស់គេគឺ គីម មីនយូ ហើយប្រពន្ធរបស់គេមានក្មួយស្រីក្រមុំម្នាក់គត់សព្វថ្ងៃនេះអ្នកទាំងបីរស់នៅជាមួយគ្នាព្រោះប៉ាម៉ាក់របស់ជុងហ្គុកនៅអាមេរិកយូៗទើបមកម្ដង ចំណែក មីនយូ នាងកំព្រាឪពុកម្ដាយតាំងពីតូច...

ប្រូង!!..ព្រូស..!!រាងកាយស្រស់ស្រីក្រមុំស្លៀកឈុត ប៊ីងគីនី ពណ៌បៃតងស្រស់យ៉ាង សុិចសុី ដើមទ្រូងធំទ្រទ្រលន់ច្រាលចេញក្រៅអាវខណៈដែលនាងក្រមុំហក់ចូលក្នុអាងទឹកកាន់តែធ្វើអោយរាងកាយរបស់ស្រស់ស្រី សុិចសុីហាក់ដុតអារម្មណ៍អ្នកអានជាខ្លាំង(អត់តាadminហេ៎៎!!)នាងគឺ គីម ប៊ែលឡា ជាក្មួយស្រីរបស់ មីនយូដែលជាប្រពន្ធរបស់ម្ចាស់វិមាន(ជុង ហ្គុក)ថ្ងៃនេះព្រោះសម្រាកពីការសិក្សាទើប ប៊ែលឡា ឆ្លៀតមកហែលទឹកលេងបំបាត់អផ្សុកតែនាងមិនដឹងទេថាកំពុងតែមានភ្នែកមួយគូរសម្លឹងមកនាងដូចចង់លេបត្របាក់តែកែវភ្នែកនោះគ្មានអ្នកណាហ៊ានសម្លឹងចំទេ ព្រោះវាកំពុងតែលាក់បង្កប់អ្វីម៉្យាងនៅក្នុនោះដែរគ្មានអ្នកណាស្មានដឹងឡើយ គែមមាត់អ្នកកំលោះពេលនេះកំពុងតែភ្ញោចញញឹមចុងមាត់យ៉ាងកំណាចលាក់គំនួច។

(រូបតំណាង)

"ទុកឲយើងយកទៅ!នាងទៅធ្វើការងារចោះ"សំឡេងកំណាចគ្រលរវាចាទាំងក្របុតទៅកាន់ស្រីបម្រ់ដែលបម្រុងនឹងយកកែវទឹកក្រូចទៅឲនាងតូចដែលកំពុងហែលទឹក ធ្វើឲនាង សីនជាស្រីបម្រើភ័យញ័រខ្លួនរហ័សតបទាំងភ័យខ្លាច

"ចា~ចា៎៎សលោកម្ចាស់"សីន ប្រញាប់ទុកថាសចុះរួចទៅធ្វើការរបស់ខ្លួនបាត់...

"ទុកថាសត្រង់នេះហើយ បងសីន!ចាំខ្ញុំឡើងទៅចាំខ្ញុំញុាំ!!"នាងក្រមុំវាចាទាំងមិនចាប់អារម្មណ៍នឹងវត្តមានអ្នកដែលយកទឹកក្រូចមកឲខ្លួនស្រាប់តែ..

"អាយ៎៎!!...ពូ~ពូជុង"ប៊ែលឡា ស្រែកលាន់មាត់ព្រោះភ្ញាក់ផ្អើលនឹងវត្តមានរបស់ជុងហ្គុក

"បើជាយើងយ៉ាងមិច?ហេតុអីចាំបាច់ភ្ញាក់ផ្អើលម៉្លេះ យើងមិនមែនធ្មប់ឯណា"នាយកំលោះចំអន់ដាក់នាងតូចដែលកំពុងញ័រខ្លួនភ័យព្រោះខ្លាចខ្លួន គរ្ប់ពេលដែរនៅក្នែលោកពូចុងរូបសង្ហារធ្វើឲនាងញាប់ញ័រប្លែកៗមិចមិនដឹង(អ្នកអានដឹងអត់មិចបានញាប់ញ័រ?បើសិនដឹងជួយប្រាប់ក'ប៊ែលផង)រឹតតែមកឃើញនាងក្នុងសភាពបែបនេះទៀត មិនដឹងថាត្រូវគេចទៅណាទេ?(គេចចូលក្នុងបេះដូងអ្នកអានមក)បេះដូង ប៊ែលឡាពេលនេះស្ទើរផ្ទុះចេញករៅទៅហើយ!ចប់ហើយនាងប៊ែលអើយ!

"គឺ...អឺគឺខ្ញុំមិនមែនមានន័យអីចឹងទេ!ព្រោះតែពូមកស្ងាត់ៗមិនឲដំណឹងទើបខ្ញុំភ្ញាក់"

"អីចឹងឬ?ចាំបាច់ភ្ញាក់ហើយទីនេះជាផ្ទះរបស់យើងចង់ទៅមកពេលណាក៏បានចាំបាច់ត្រូវរាយ៍ការណ៍ប្រាប់នាងដែរមែនទេ??គីម ប៊ែលឡា!ហឹម..!!"សម្ដីនេះធ្ចើឲប៊ែលឡានាងតូចទាល់សម្ដីព្រោះគេនិយាយមកសុទ្ធតែត្រូវ

"ខ្ញុំមិនចង់ទាមទាចឹងទេ!តែបើពូចង់ធ្វើវាក៏ល្អផ្ដល់ភាពងាយស្រួលដល់ខ្ញុំ(ត្រៀមចិត្ត)"នាងក្រមុំតូចពោលចប់ក៏ស្ទុះហក់ពីទឹកឡើងលើគោកព្រោះបើនៅយូទៀតក៏វាមិស្រួលពេលនៅក្បែគេនិិយាយមើលងាយនាងគ្រប់ពេលដែលជួបគ្នាណាមួយក៏ដោយសារមីងរបស់នាងដែរតែថា..

"ស្រីពេស្យា!លាក់ពុត!"គរាន់តែនាងករោកពីទឹកភ្លាមរាងកាយដ៏ សុិចសុីដាស់អារម្មណ៍របស់ជុងហ្គុកដែលស្ងប់មកយូនោះងើបឡើងវិញគ្រាន់តែឃើញនាងភ្លាម

"ពូនិយាយពីអីខ្ញុំមិនយល់"ប៊ែលឡាទៅជាភាំងខ្លួនត្រជាក់ស្រេបមិនយល់ពីសម្ដីរបស់គេ តែក៏ប្រឹងសម្រួលធ្វើជាធម្មតា។

"នេះនាងកំពុងតែឲដៃយើងហើយនៅធ្វើល្ងង់ទៀត។នេះល្ងង់ឬធ្វើល្ងង់អោយប្រាកដ?"

"ហាស?ខ្ញ~ខ្ញុំមិនបានអោយដៃទេពូយល់ខុសហើយ"

"ហើយចោះដែលស្លៀកពាក់បែបនេះគេមិនហៅថាអោយដៃទេឬយ៉ាងមិច?"ជុងហ្គុក ជ្រឹមភ្នែកសួរដោយសំឡេងកាច

"ខ្ញ~ខ្ញុំមកហែលទឹកមិនមែនហែលកឋិនទេ!ពូចង់ឲខ្ញុំស្លៀកសារ៉ុងហែលឬ?"ប៊ែលឡាប្រែទឹកមុខជាក្រហមងាំងព្រោះឃើញខ្សែភ្នែកដ៏ក្ដៅងំដែលគេសម្លឹងមកនាងពីលើចុះករោមទើបនាងរហ័សទាញកន្សែងរុំខ្លួនជិតដាក់អង្គុយលើកៅអីទាញកែវទឹកក្រូចមកញុាំអស់រលីង។

"តមាត់បែបនេះ មិនប្រដៅមិនបានទេ!ប្រយ័ត្នតែបន្តិចទៀតប្តូរពីសម្លេងតវ៉ាមកជាសម្លេងអ្វីផ្សេង!!"(សម្លេងអីទៅអ្នកអានអ្នកនិពន្ធអត់ដឹងអីទេ)

".....!!"នេះកាន់តែនិយាយពូរបស់នាងកាន់តែបង្កប់ន័យកាន់តែមិនស្រួលលើសដើម

"ហេតុអីក៏មេឃថ្ងៃនេះក្ដៅខ្លាំងម៉្លេះន៎៎!!"នាងពោលតិចៗដែលធ្វើអោយអ្នកស្ដាប់ញញឹមគែមមាត់ម្ដងទៀត។(អ្នកអានប្រាកដជាកាត់ន័យយល់ហើយ)

"ក្ដៅ!ក្ដៅខ្លាំងណាស់"

"យ៉ាងមិច?"ជុងហ្គុក ធ្វើជាសួរទាំងក្នុងចិត្តដឹងច្បាស់(ហាក៎៎!ដឹងអីទៀតហូវ អេតមីនអត់ដឹងហេ៎៎!បើអេតមីនអត់នៅក្នុងចិត្តជុងហ្គុកផងធ្វើមិចដឹងគាត់គិតអី)

"គឺខ្ញុំក្ដៅណាស់ ពូជួយខ្ញុំផង"

"ហឹស!បានចាំយើងជួយនាង"ស្រដីចប់ជុងហ្គុកបីស្រីក្រមុំមកដល់បន្ទប់ដាក់នាងលើពូកថ្នមៗ ទើបដោះអាវចេញពីខ្លួនបង្ហាញសាច់ដុំកង់ៗហាប់ណែន នាងក្រមុំហាក់មិនយល់ថាពូថ្លៃគិតចង់ធ្វើអីឡើយ

"ពូចង់ធ្វើអីនឹងមេចចាំបាច់ដោះអាវ?"

"ចោះក្រែងននាងឲយើងជួយមិនចឹង"

"តែ~តែខ្ញុំ អ៊ុប!!...!"មាត់ ប៊ែលឡាត្រូវបានបំបិតដោយមាត់ជុងហ្គុកគេថើបនាងយ៉ាងរោលរាលធ្វើឲភ្លើងនៅក្នុងចង្រ្កានបាយស្ទើតែពុះ(ហាក៎៎អេតមីនចាឡំទេ)នៅក្នុងខ្លួនឆេះរងំស្ទើខ្លោចទៅហើយតែជុងហ្គុកមិនព្រមពន្លត់នៅតែបន្តថើបពីខ្លាំងទៅតិចពីតិចទៅខ្លាំងឯដៃរវៀមដូចមឹកក៏មិនទំនេរស្ទាបអង្អែលសាច់នាងក្រមុំរហូតដលពុះខ្លោចទើបដាច់ចិត្តក្រោកចេញ...

"ពូចង់ទៅណា?"

"ចោះប្រាប់ឲឈប់នោះអី"(ប្រាប់ពីងកាលបុិ)

"ខ្ញុំមិនបានថាទេ!តែពេលនេះខ្ញុំត្រូវការពូណាស់សូមអង្វរ"

"បាន យើងជួយនាងម្ដងចោះ តែ....យើងមិនទទួលខុសត្រូវទេព្រោះនាងជាអ្នកស្នើរ"

"អឺ...ខ្ញុំ អ៊ុប..!!"និយាយមិនទាន់ចប់ផងបបូរមាត់នាងក៏ត្រូវជុងហ្គុកបឺតជញ្ចក់ខ្លាងៗមិនសំខៃកម្លាំងតាមងារម្មណ៍ប្រាថ្នាកំពុងវាយលុកខ្លាំងក្លាគេបឺតជញ្ជក់ស៊កអណ្ដាតក្ដៅសើមចូលក្រអូមមាត់នាងតូចយ៉ាងរោលរាលចំណែកនាងតូចក៏ថើបតបគេវិញដោយសារឥទ្ធិពលថ្នាំសម្រើប(ដឹងបាត់!ប្រហែល...អត់បានហើយមើលទៅបានដាក់ថ្នាំកូនឆីគេ)

"អាស!អឹម..សឺត..!!"ជុងហ្គុកអូសបបូមាត់ចុះមករកគល់ត្រូងក្រពុំរួចទាញអាវនាងចេញខ្ទេចបង្ហាញ...គេដាក់បបូមាត់លើឈើរីទាងគូរបស់នាងប្រើមាត់ដ៏ស្ទាត់ជមនាញថើបជញ្ជក់ដូចមនុស្សអត់ឃ្លានរាប់រយឆ្នាំ(អាស៎៎ចាឡំ)យូឆ្នាំចឹងដៃម្ខាងច្របាច់ឯដៃម្ខាងតៀតត្រដុះស្តាបអង្អែលសព្វសាច់មិនយូប៉ុន្មានក៏ព្រលែងមាត់ពីទ្រូងក្រពុំចុះមករកក្បាលពោះរាបស្មើថើបបឺតជញ្ជក់បន្សល់ស្នាមក្រហមជាំពេញខ្លួន

"ហឹក..!!អឹស~អាស!ពូ..បូជុងខ្ញុំទ្រាំលែងបានហើយសូមអង្វរ"ប៊ែលឡាថ្ងូរសុំអង្វរអ្នកកំលោះដោយសំឡេងទាក់ទាញដាស់អារម្មន៍ឲជុងហ្គុកស្ទើតែឆ្គួតព្រោះអាប្អូនតូចរបស់គេកំពុងតែបមប៉ោងមាឌជិតផ្ទុះហើយ បើបែបនេះអាការៈជាងអ្នកត្រូវថ្នាំងទៀត!

"អឹម..!សន្សឺមៗយឺតៗក្មេងឆ្លាត"(មិនដឹងណាគេឆ្លាតឲប្រកដន៎៎?)

"អាស៎៎~អឹស អឺស!ពូជុងឈឺ...ឈឺ!"ជុងហ្គុកស៊កម្រាមដៃពីរចូលក្នុងច្រកតូចសម្ងាត់មួយទំហឹងធ្វើើឲប៊ែលឡាទ្រាំខាំមាត់ទាំងឈឺផ្សារព្រោះខ្លួបប្រាណរបស់នាងមិនដែលមានអ្នកប៉ះពាល់ឡើយនវជាលើកទីមួយហើយតែគេមិនថ្នមអីបន្តិច។

"អាយ~អាសហេតុងីតឹងយ៉ាងនេះ អាស៎៎"ជុងហ្គុកថ្ងូរដោយសំឡេងស្អកៗនេះត្រឹមតែដៃគេល្អាងស្នេហ៍របស់នាងរឹតរួតដល់ថ្នាក់នេះចោះទម្រាំ.....(ទម្រាំ???)

"ផ្លឹប!..ផ្លាប់!..ផ្លាប់ៗ!"នាងតូចកន្រ្តាក់ខ្លួនឡើងឋានព្រះច័ន្ទដោយសារដៃរបស់ជុងហ្គុកបន្តាប់មកគេក៏ដកដៃចេញយកមកលឹតជញ្ជក់លម្អងផ្កាយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញ

"បឹប!សឺត..អឺស~អា៎៎ពូប៊ែលឈឺណាស់ ហឹក"ដោយទ្តាំតទៀតលែងបានតើបជុងហ្គុកដកភាពមហិមារបស់ខ្លួនស៊កបញ្ចូលក្នុងល្អាងស្នេហ៍នាងក្រមុំមួយទំហឹងមិនអាសូរស្រីមាឌល្អឹតរហូតកប់ជ្រៅ ឯអ្នកមិនទាន់ត្រៀមខ្លួនក៏ស្រែកដោយការឈឺចាប់តឹកភ្នែកក៏ហូរព្រោះតែសន្តះព្រហ្មចារីដែលនាងខំថែរក្សា18ឆ្នាំមកនេះត្រូវគេបំផ្លាញចោលដោយគ្មានកម្លាំង

"អាស~សឺត..អឺសរបស់នាងរឹតរួតយើងស្តើដាច់ខ្យល់ហើយ"ជុងហ្គុកថ្ងូរចេញមកដោយក្ដីពេញចិត្តជាមួយនឹងខ្លួនប្រាណនាងក្រមុំមិនយូគេក៏គ្រលែងត្រគៀកយឺតៗជាចង្វាក់ម្ដងបន្តិចៗ..

"អា~ពូជុងខ្ញុំ-ខ្ញុំ អ៊ុប..!!"ជុងហ្គុករហ័សបំបិតមាត់នាងក្រមុំព្រោះដើម្បីកាត់បន្ថយភាពឈឺចាប់ខ្លះ ដៃរវាមក៏ច្របាច់ដើមទ្រូងម្ដងខ្លាំងម្ដងតិចតាមកម្សួលអារម្មណ៍ដេរធ្វើឲនាងតូចលេងមានភាពឈឺចាប់ប្ដូរមកជាភាពស្រីវស្រើបពេញខ្លួនតបស្នងគេវិញយ៉ាងគឃ្លើន

"អាស៎៎...អា!សឺត~ស្រួលណាស់..អា..!!"សំឡេងថ្ងូរយ៉ាងមានក្ដីសុខរបស់ពួកគេទាងពីរបន្លឺរមិនដាច់សូរបន្តាប់ពីឈុតឆាកស្នេហ៍ចប់1ទឹកហើយ1ទឹកទៀតរហូតដល់ជិតភ្លឺទើបឈប់ចំណែកនាងតូចក៏សន្លប់ជាស្ថាពរបាត់មាត់ឈឹង។

"បើដឹងថាសុីនាងហើយធ្វើឲយើងស្រួលបែបនេះយើងច្បាស់ជាសុីនាងយូហើយ!មិនទុកដល់អីឡូវទេ គីម ប៊ែលឡា!សឺត!"ជុងហ្គុកពោលខណៈដាក់ខ្លួនគែងក្បែរនាងតូចយ៉ាងរវើយប្រោះទើបចប់សង្រ្គាមស្នេហ៍

"មិនថានាងនៅបរិសុទ្ធក៏យើងមិនខ្វល់ ព្រោះនាងត្រូវទទួលរងកម្មជំនួសមីងរបស់នាងដែលបាមធ្វើដាក់យើង។ហើយហ្គេម នេះទើបតេចាប់ផ្ដើមប៉ុណ្ណោះយើងនឹងចាំមើលភាពវេទនាព្រាត់ប្រាស់របស់ពួកនាង"ស្នាមញញឹមកំណាចលេចឡើងលើផ្ទៃមុខសង្ហារកែវភ្នែកក្រហមឆេះពោពេញដោយភ្លើងគំនុំ...។

(រូបតំណាង)

ប្រភព: BTS short novel